Het wordt tijd dat er een leegstandsverordening in Zaanstad wordt ingevoerd.  De gemeente Zaanstad is dan wel bang voor waterbedeffecten als het bijvoorbeeld draait om betaald parkeren, maar omdat in Amsterdam geen obscure hotelletjes meer mogen gestart in  panden in woonbuurten is het waterbedeffect dat dit meer in Zaanstad voorkomt. Dat moet een halt worden toegeroepen.

Zaanstad trekt overlast door arbeidsmigranten en illegale prostitutie aan door het toestaan van dit soort ‘hotels’. Zelfs als veel buurtbewoners bezwaar maken tegen zo’n hotel, ziet Zaanstad geen mogelijkheid om een vergunning te weigeren. Daarom mag je verwachten dat er -na de zoveelste Zaanse hoorzitting over een ongewenste verbouwing van woningen tot hotel- al een verbod in de pen zit. Of in ieder geval een verordening die dat vervelend moeilijk maakt.

In juli 2021 aanvaarde de gemeenteraad van Zaanstad een Plan van Aanpak Leegstand. Dit  naar aanleiding van een motie van DZ uit oktober 2020. Dit Plan van Aanpak Leegstand was en is nodig om de opkomende en structurele leegstand van commercieel vastgoed tegen te gaan, om de aantrekkelijkheid van Zaanstad te vergroten als vestigingsstad voor potentiële nieuwe bewoners en ondernemers als mogelijke woon- en werklocatie. maar wat doen we met leegstaande woonhuizen? laten verpauperen tot een belegger er uiteindelijk een zogenaamd hotel van wil maken? Moeten ook eigenaren/coöperaties niet aan eenzelfde regel worden gebonden? Niet leeg laten verpauperen, maar al dan niet tijdelijk verhuren.

We hebben woningen nodig, maar niet voor nieuwe bewoners. De huidige bewoners van Zaanstad hebben woonruimte nodig. Dus maak van leegstaande panden starters-, jongeren-, of seniorenwoningen. Geen hotels waar toeristen nog niet dood gevonden willen worden. Een leegstandsverordening met een artikel dat dit verbiedt is noodzakelijk. Voor de woningzoekenden uit Zaanstad.

Onder de landelijke Leegstandwet kunnen gemeenten regels opstellen in een leegstandsverordening over het melden van leegstaande woningen en/of andere panden. Ook biedt de leegstandwet opties voor tijdelijke verhuur van panden die bijvoorbeeld op de nominatie staan voor sloop of renovatie. De meldplicht wordt verkort van zes naar drie maanden. De daaropvolgende periode waarin er overleg tussen gemeente en eigenaar moet zijn van drie naar twee maanden. Daarmee wordt het proces waarbij een eigenaar wordt aangesproken op leegstand met vier maanden verkort. Eigenaren krijgen de verplichting om de woning tijdelijk te verhuren. Zo niet, dan moet er een dwangsom worden betaald.

Op dit moment hebben slechts 26 gemeenten een leegstandsverordening, de meeste hebben er dus geen, waaronder Zaanstad dat wel een plan van aanpak heeft opgesteld, wat nog altijd niet in werking is. De Woonbond wil dat elke gemeente een leegstandsverordening met leegstandsregister hanteert, waarbij eigenaren leegstand verplicht moeten melden. Met de aanscherping van de leegstandwet kunnen leegstaande gebouwen eerder worden benut.

Hoe groot is de leegstand per wijk in Zaanstad? Zie het kaartje hieronder.

In het plan van aanpak noemt de gemeente Zaanstad wat zij in het centrum van Zaandam zoal aan leegstand hebben gedaan. De rest van Zaanstad moet nog herontdekt worden. Lege bedrijfspanden bestemmen voor bedrijven, niet voor hotels. Of ombouwen naar woningen. Lege woningen zo snel mogelijk verhuren, in ieder geval tijdelijk tot er een definitieve nieuwe huurder of eigenaar is gevonden. Geen verkameringen meer om gastarbeiders in te proppen (en ze er weer uit te schoppen als de baan vervalt), maar woningen voor onze jongeren, gezinnen en senioren. En dan ook in alle kernen binnen de gemeente. Gewoon omdat die al jaren wachten en vaak nog jaren moeten blijven wachten om in de buurt van hun familie en bekenden te kunnen wonen.

Gewoon zwart op wit hoe de gemeente Zaanstad alles op alles zet om Zaankanters aan woonruimte te helpen en anderen stopt om dit tegen te gaan.

Fijne week 

Johan Philips

De gemeente Zaanstad wil dat burgers gaan meedenken bij te nemen beslissingen en zij willen daar ook iets mee doen. Of liever, dat moet de gemeente. Vanaf 1 januari 2027 is het voor gemeentes verplicht een Participatieverordening te hebben, vanuit de Wet versterking participatie op decentraal niveau. De Omgevingswet schrijft per 1 januari gemeentes verplicht bewonersparticipatie voor bij het ontwikkelen van de Omgevingsvisie, het Omgevingsplan en -programma. Die participatieprocessen moeten kunnen worden getoetst
aan een gemeentelijke kader.

Ook met de wetswijziging Gemeentewet, artikel 150 ‘van Inspraakverordening naar Participatieverordening’ is wil de regering betrokkenheid van inwoners bij uitvoering en evaluatie van beleid van hun gemeente versterken. De wetswijziging is begin voorjaar 2024 vastgesteld. En daarmee moeten gemeentes vanaf 1 januari 2027 een Participatieverordening hebben. 

Dus gingen ambtenaren de straat op en het bleek dat inwoners van Zaanstad hun schouders ophaalden bij dat participatie gedoe. De gemeente komt pas vragen wat wij ervan vinden als het besluit al is genomen. Als de gemeente wel vóór het besluit vraagt wat wij ervan vinden, doen zij niets met onze meningen of suggesties. meedenkmomenten worden georganiseerd als de gewone man/vrouw aan het werk is of op de kinderen moet letten. Dus, of de gemeente nou wil of niet, als er door burgers geparticipeerd moet worden, moet Zaanstad:

– Meer mogelijkheden om deel te kunnen nemen aan participatie, bijvoorbeeld online
– Duidelijkere informatievoorziening en begrijpelijke uitleg over plannen en besluiten
– Eerder betrekken van inwoners en proactieve communicatie, bewoners actief benaderen
– Echt luisteren naar de inwoners en input serieus nemen
– Terugkoppeling geven en transparantie over wat er met de input gebeurd

“We doen niet altijd voldoende met die ideeën en ervaringen van inwoners. Terwijl zij de experts van hun leefomgeving zijn. Ambtenaren komen vaak nieuw in een wijk waar al een hoop is gebeurd.”

Ambtenaren zijn natuurlijk niet allemaal afkomstig uitde gemeente Zaanstad zelf. Dat geeft ook niet, mits zij zich wel een beetje verdiepen in de diverse dorpen en de eigen identiteit die die deelgemeentes hebben. Ik zeg expres deelgemeentes, want stadsdelen zijn het niet. Je bent een Koger, een Zaandijker, Wormerveerder, Krommenieër, Assendelver, Westzaner, Knollendammer binnen de Zaankanters. Als ambtenaren afreizen naar een deelgemeente om daar een gemeentelijk plan voor een buurt of wijk uit te leggen, is het fijn als zij ook iets van de betreffende buurt en de bewoners weten. En inderdaad, elke Zaankanter heeft andere wensen voor het dorp waarin hij woont. Die kunnen ernstig verschillen van de gemeente wil met die buurt of wijk. Dan moet er geluisterd worden.

“Beleid, projecten en uitvoering van beleid worden beter als je beter weet wat bewoners bezighoudt en als je ervaringen en ideeën van belanghebbende en geïnteresseerde inwoners in kaart brengt en meeneemt. 
Het is voor inwoners belangrijk om invloed te hebben op wat een gemeente doet in hun leven en leefomgeving. Soms misschien uit eigen belang maar ook als democratisch recht en invulling van actief burgerschap. Het krijgen en hebben van invloed vergroot betrokkenheid van inwoners bij de omgeving én elkaar.
In het hele proces heeft inlevingsvermogen steeds een plek, in verschillende uitingsvormen, zoals:
a. We zorgen dat we vooraf de geschiedenis en de context van plekken en kwesties weten. 
Waardoor we (mogelijke) sentimenten kunnen plaatsen. 
b. We leven ons in, in de persoon of personen met wie we gaan praten. En stemmen de vraag die we stellen en de manier waarop we die stellen op hen af
c. We stellen ons open op naar de ander(en). We zijn geïnteresseerd en waarderend en 
respecteren diversiteit in denken en ervaren. (Dat mogen we trouwens ook terugvragen van 
de ander(en!)”

Er zullen in de toekomst projecten worden ontwikkeld, waarbij de participatie van burgers verplicht is. Is de burger niet gekend in de ontwikkeling, dan gaat het hele feest niet door en zal er alsnog op de juiste wijze om de bemoeienis van de burgers moeten worden gevraagd.

“Als je inbreng zorgvuldig weegt (individuele belangen tegenover maatschappelijke belangen) en goed uitlegt hoe met die inbreng tot een plan of besluit is gekomen, dan helpt dat bij begrip voor of aanvaarding van een besluit. Ook al zijn mensen niet per se blij met het besluit zelf. Begrip moeten we niet verwarren met draagvlak, in betekenis van inhoudelijke steun voor een besluit of plan.”

Met andere woorden, het begrip zou zomaar van één kant moeten kunnen komen; van de burger. Aan draagvlak heeft de gemeente geen boodschap. We begrijpen u wel, maar u moet ons ook begrijpen.

Toch MOET de burger om de mening en ideeën gevraagd worden. De gemeente MOET u laten participeren. En u, de burger, kan dan niet meer zeggen dat u het niet wist of pas hoorde toen het besluit al genomen was. Na uw participatie kunt u waarschijnlijk wel zeggen dat ze er toch niets mee doen.

Fijne week,

Johan Philips

Parkeeroverlast is nu al wel een dingetje in Zaanstad, mede veroorzaakt door de woningnood. U kent het vast wel, volwassen kinderen komen niet aan een woning en blijven veel langer bij de ouders wonen. wel willen ze allemaal een eigen bolide rijden. Waar er voorheen één, hooguit twee auto’s voor de deur stonden geparkeerd, staan er nu minstens vier. En dat bij meerdere gezinnen in de straat. Het is vechten om een parkeerplaats. Moet je noodgedwongen dan jouw auto in een andere straat parkeren, dan verhoogt dat daar de parkeerdruk. waterbedeffect heet dat. Kan de inwoner van Zaanstad daar zelf iets aan doen? Jawel, maar het is de vraag of men dat wil. Autogebruik delen, op de fiets naar het werk en daar de bedrijfsauto pakken in plaats van bedrijfswagens in de drukke Zaanse straten parkeren. Meer gebruik maken van fiets of OV. Het kan, maar willen (en kunnen) we het ook?

De gemeente Zaanstad heeft plannen om in de komende jaren 16.000 woningen bij te bouwen. Hoera! 
De regering gaat eindelijk de stikstofnorm naar voorbeeld van de rest van Europa verhogen, dus nogmaals: Hoera! 

“Om de leefbaarheid en aantrekkelijkheid van de gemeente te waarborgen, worden er tal van maatregelen genomen die gericht zijn op het verbeteren van de infrastructuur, het versterken van de sociale cohesie en het bieden van duurzame woonomgevingen.” Zeggen B & W.
Daar horen niet alleen meer parkeerplaatsen bij. Die zullen er nooit genoeg zijn. Er horen ook nieuwe regels bij.

“Verschillende ontwikkelingen en opgaven in de stad vragen om een actualisatie en herijking van de bestaande regels en uitgangspunten. We hebben naast de grote woningbouwopgave in de gemeente Zaanstad diverse opgaven die een beslag leggen op de beperkte openbare ruimte, zoals klimaatadaptatie, waterberging en vergroening. Met duidelijke kaders en parkeernormen aan de voorkant faciliteren we gebiedsontwikkelingen en zorgen wij voor een evenwichtige ruimteverdeling.”

Tja, dat is dan weer minder “Hoera!”, want auto’s en klimaatadaptie en vergroening gaan niet samen. Als belangrijk knelpunt noemt B&W: “De hoge parkeerdruk. In veel wijken van Zaandam is de parkeerdruk hoog (boven de 90%)”.
Oh gelukkig. alleen in Zaandam is de parkeerdruk hoog. in de rest van de gemeente 
Zaanstad is alles oké. 

“Versnipperd invoeren gereguleerd parkeren leidt tot ‘waterbed-effecten’, waarbij bewoners niet gaan parkeren in het gebied waar zojuist gereguleerd parkeren is ingevoerd, maar in omliggende straten waar nog geen gereguleerd parkeren geldt. De parkeeroverlast in die straten neemt dan op zijn beurt toe.
Dit alles vraagt om meer regie vanuit de gemeente met een passend sturend beleid.
De huidige regels en uitgangspunten voor parkeren van de gemeente Zaanstad bestaat uit de ‘Nota Ruimte voor Parkeren 2016′ en de ‘Uitvoeringsnota Parkeren Zaanstad 2016’. 
Dit beleid is aan een actualisatie en herijking toe, want een (hoge) parkeernorm vormt een barrière voor nieuwbouw en functieverandering, er heerst overlast door geparkeerde busjes in de wijk en er is overlast door tekort aan (bewaakte) fietsenstallingen in de binnenstad.”

“Als Zaanstad ook in 2040 bereikbaar, aantrekkelijk en veilig wil zijn zal meer gebruik van openbaar vervoer, fietsen en lopen nodig zijn en een lager gebruik van de auto dan nu het geval is. En dit kan ook: door in het ruimtelijk beleid gericht te sturen op kwalitatief goede publieke ruimten, goed bereikbare voorzieningen en meer gemengde woon/-werkmilieus, maar ook betere openbaar vervoer- en fietsvoorzieningen, meer inzet op deelmobiliteit en meer gereguleerd parkeren.”

Zaanstad wil de gemeente duurzaam bereikbaar houden. Het gemeentebeleid kennende houdt dat in dat het gemeentebestuur het centrum van Zaandam duurzaam bereikbaar wil houden. Ze willen dat meer mensen binnen de gemeente fietsen en gebruik maken van duurzame alternatieven. Het bestuur wil ook graag dat Zaanstad verder kan groeien en de beschikbare openbare ruimte optimaal benutten.

Goed dan, als ‘we’ de gemeente Zaanstad duurzaam bereikbaar willen houden, is het zaak dat we in diverse delen van de gehele gemeente weer gemeentesecretariaten openen. Zodat inwoners voor burgerzaken gewoon even de fiets of de benenwagen kunnen pakken. de trein naar Zaandam is te duur en de bus is te waardeloos.
Beschikbare openbare ruimte? Mensen denken vaak dat zij rustig vier ato’s voor de deuren van de buren kunnen parekeren, omdat zij toch wegenbelasting betalen. Dat zorgt weer voor een waterbed effect. Die wegenbelasting staat natuurlijk los van het gemeentelijk parkeerbeleid. 
Wil of kan je als gemeente niet handhaven op het beleid van 1,3 tot 1,7 auto’s per woning, dan moet je de openbare ruimte anders in gaan delen om overlast te beperken. Hele brede grasstroken minder breed maken en er parkeerhavens creëren. Parkeerstroken vervangen voor parkeerhavens. dan worden straatlengtes niet bezet door auto’s in de lengte geparkeerd, maar in de breedte. dat zorgt voor meer parkeerruimte.
De minder brede grasstroken beplanten met bomen, struiken, planten voor meer biodiversiteit. Dat ziet er niet alleen leuker uit, maar trekt ook meer insecten dan rommelige brede stroken van onverzorgd gras. Win-winsituatie noemen we dat. 
Werkbusjes bij het bedrijf parkeren en niet meer in de straten. ZZP’ers ontheffingen aan laten vragen. 

Fijne week

Johan Philips