Maak verbinding op social met ons:
ZaanZappen met Johan Philips. Dé scherpe blik op Zaanstad - Verrassend, Kritisch, Onvergetelijk! ZaanZappen met Johan Philips. Dé scherpe blik op Zaanstad - Verrassend, Kritisch, Onvergetelijk!

ZaanZappen met Johan Philips

Een Syrische collega

Wat staat Syrië te wachten na val regime Assad? ‘Hoop is dat het een ander soort land wordt’

Gepubliceerd

op

Verjaardagen, trouwdagen, het behalen van diploma’s of rijbewijzen, ik heb daarvoor door de jaren heen op de werkvloer al vele getrakteerde lekkernijen in ontvangst mogen nemen en mogen uitdelen. Deze week kwam daar een bijzondere traktatie bij om de bevrijding van een land te vieren. 

Samen met een Syrische collega, die zich ondertussen ook officieel Nederlander (compleet met kerstboom in de huiskamer) mag noemen, volgden wij het nieuws over de gebeurtenissen in zijn vaderland.

Het gebruik van privé telefoons tijdens werkuren is niet toegestaan, maar in dit geval werd een uitzondering gemaakt. We kregen veel filmpjes van Arabische nieuwszenders te zien, die door een app op de telefoon van onze collega in het Nederlands werden vertaald.

“Kijk! Dat is mijn dorpje! Mijn dorpje!” Riep hij opeens. Het regeringsleger nam de benen. Vrachtwagens met tanks op de oplegger reden door de straten van een Syrisch dorpje bij Damascus.

Hij was euforisch en wij waren blij voor hem. Zelfs ‘s avonds werd ik van de ontwikkelingen in Syrië op de hoogte gehouden en toen uiteindelijk het nieuws kwam dat dictator Al Assad de strijd had opgegeven was iedereen blij voor hem. Als er ooit een goede reden was om te trakteren, was dit het wel. Syrische hapjes, smikkelen en smullen.

Hij staat voortdurend in contact met familie die verspreid over Nederland en Duitsland wonen. Even afwachten, zegt hij, wat er nu gaat gebeuren in Syrië. Wie krijgt of neemt de macht en hoe vrij en democratisch wordt Syrië.

Misschien volgend jaar eerst eens op vakantie daarheen, maar voorgoed terugkeren blijft voorlopig bij denken aan.

Gelukkig, want het zou jammer zijn om een collega met veel kennis en die professioneel en collegiaal werkt en denkt te zien vertrekken.

We blijven het nieuws uit Syrië dus aandachtig volgen.

Vrede zij met u

Johan Philips

Het laatste nieuws, op jouw manier!

Met plezier brengen we je op de hoogte van spraakmakend nieuws. Beheer zelf je abonnement, kies wat voor jou het beste werkt

Gratis en geen gedoe. Beheer zelf je abonnement, kies wat voor jou het beste werkt. Jij bepaalt We sturen geen spam. Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

5 Score (1 stem)
Waardering artikel
Reacties: Geef je reactie:
Sorteer op:

Laat als eerste een reactie achter:

Verified
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Laat meer zien ...
{{ pageNumber+1 }}
Geef je reactie:

ZaanZappen met Johan Philips

Het 750 jaar bestaan

Een nostalgisch lied over het verdwijnen van de Amsterdamse cultuur, Mokums dialect en tradities rond het 750-jarig bestaan. Lees de emotionele ode aan een veranderend Amsterdam.

Gepubliceerd

op

Afgeleid van ‘d’r is een Amsterdammer dood gegaan’ van Manke Nelis. Dat lied was voor het 700 jaar bestaan gemaakt.

In 50 jaar tijd zijn de meeste Amsterdammers vertrokken, is de meest gekozen jongensnaam Mohammed en spreekt men Goois in de Jordaan. En Engels in de straten. Ik hoorde dat lied en van het dansfeest op de A10. En toen kwam dit eruit:

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Hij miste erg zijn eigen taaltje

Hij kreeg zijn pikketanissie niet meer van tante Sjaan

Daarom kwam voor hem de punt niet meer bij ‘t paaltje

De makelaar gebeld

en aan de Zaan beland

Hij kon ook nog kiezen voor een woning daar in Flevoland

De mazzel dan, u kent dat wel, hij’s wieberig gegaan

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Mokum is echt naar de filistijnen 

Die Gooische R in de Jordaan

deed zijn Mokums thuisgevoel verdwijnen 

Bij de Wester stond hij stil, gaf zijn tranen vrije loop 

Heel even maar, hij loopt liever met gevoelens niet te koop

Maar met zijn vertrouwde mokum was ‘t wel gedaan 

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Hij liet zijn hondje plassen op de wallen

Er kwamen heel veel vreemdelingen aan

En kijk hoe ze de stad verknallen 

De voertaal Engels, dronken zwervers in Centraal

Halsema mag het houden allemaal 

De Mokumse cultuur voorgoed vergaan

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Die hoek is leeg daar in het stam cafeetje

Geen mens die nog aan hem denkt, ze zijn gegaan 

Hij mist z’n stad iedere dag nog wel een beetje

Geen Nederlands meer op ‘t rak,

hij was er niet meer blij

Nu staat hij met klompen aan z’n voeten in de klei

Je kunt er niet omheen, je moet er even stil bij staan

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan.

Fijne week 

Johan Philips

5 Score (1 stem)
Waardering artikel
Reacties: Geef je reactie:
Sorteer op:

Laat als eerste een reactie achter:

Verified
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Laat meer zien ...
{{ pageNumber+1 }}
Geef je reactie:

Verder lezen

ZaanZappen met Johan Philips

Wonen of brandnetels?

SP en PvdD willen bouwprojecten vertragen voor biodiversiteit, terwijl woningzoekenden al jaren wachten. Waarom prioriteit geven aan onkruid boven woningnood? Een kritische blik op zinloze politieke debatten

Gepubliceerd

op

In het kader van onzinnige moties indienen, deze keer moties over snippergroen en onkruid zo lang mogelijk laten staan op terreinen die bouwrijp gemaakt moeten worden. Bouwgrond volstorten met zand dat tijd nodig heeft om in te klinken is not done voor twee raadsfracties. Zo lang mogelijk het onkruid laten staan om de biodiversiteit te bevorderen is de wens van SP en PvdD. 

De SP wil wel via een amendement bewerkstelligen dat woningcorporaties meer ruimte krijgen om te investeren in de sociale woningvoorraad, maar daarna wachten tot het onkruid op de bouwplaats twee kontjes hoog staat graag.

Vergeet de kleine gezinnen, starters, senioren die al vele jaren wachten op woonruimte. 

Als er niets zinnigs te verzinnen is waar inwoners het algemeen nut van inzien, dan verzinnen we iets waar niemand op zit te wachten. Iets waar we lekker lang over kunnen debatteren tijdens de behandeling van de voorjaarsnota. Laat al die woningzoekenden maar wat langer wachten. 

Hebben we een oude buurt gesloopt om te herbouwen, dan moeten al die mensen, die al elf jaar of langer op de wachtlijst staan, alweer voor hun geschikte woonruimte hun neus voorbij zien gaan. Stadsvernieuwingsurgenten gaan voor. En als het aan deze fracties ligt duurt het nog langer, want onkruid en vooral muizen en klustervliegen gaan voor. In ieder geval tijdens de behandeling van de voorjaarsnota.

Je moet je vijf minuten spreektijd toch ergens mee vol kletsen. Om daarna te moeten constateren dat de rest van de raad er anders over denkt. Hoe sneller de zandlaag is ingeklonken, hoe eerder je kunt gaan bouwen. 

Maar ja, je zal maar van brandnetelthee houden. Of jezelf graag horen oreren..

Fijne week

Johan Philips 

0 Score (0 stemmen)
Waardering artikel
Reacties: Geef je reactie:
Sorteer op:

Laat als eerste een reactie achter:

Verified
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Laat meer zien ...
{{ pageNumber+1 }}
Geef je reactie:

Verder lezen

ZaanZappen met Johan Philips

Even naar de WC

De viering van 50 jaar Zaanstad viel niet overal goed. Veel dorpen voelden zich genegeerd, en het duurde een half jaar voor een rapport de feestvreugde evalueerde. Lees de kritiek op het bestuur en de feestelijkheden

Gepubliceerd

op

Wat leuk. Dat men op het Stadhuisplein in Zaandam zo genoten heeft van de viering van het 50 jarig bestaan van Zaanstad. 

Wel raar dat men er een half jaar over heeft gedaan om een rapport te laten maken over de feestvreugde. Zó groot is het gemeentehuis toch niet?

In twee zinnetjes aan het begin van het rapport wordt de beleving van de festiviteiten door het volk geëvalueerd: “Jongeren waren minder prominent aanwezig bij de meeste evenementen. Hoewel er activiteiten waren gericht op deze doelgroep, is het lastig gebleken hen actief te betrekken.” en “Sommige kleinere kernen gaven aan dat zij zich minder betrokken voelden bij het vieren van 50 jaar Zaanstad.”

In werkelijkheid waren het zes van de zeven kleinere kernen die zich niet betrokken voelden bij het vieren van het feest. Alleen Wormerveer deed nog mee. En dat alleen omdat hun Zaanbocht een veel leuker winkelgebied dan de gedempte gracht in Zaandam blijkt te zijn. De andere dorpen in de gemeente hebben weinig tot niets gemerkt van de viering. Voor hen viel er ook niet zoveel te vieren. Wie gaat er nou vieren dat je al vijftig jaar bijna compleet genegeerd wordt?

Die dorpen werden opeens ‘wijken’ van een ‘stad’ en kregen te maken met verwaarloosde openbare ruimtes, verwaarloosd groen en een veel te duur nieuw gemeentehuis dat slecht bereikbaar twaalf kilometer verder weg ligt. Ambtenaren, burgemeesters en wethouders die niet uit de Zaanstreek kwamen/komen en niet eens weten waar jouw buurtje ligt. aanjet stemgedrag van inwoners uit die ‘wijken’ kon men al opmaken dat de viering van het vijftig jaar bestaan daar geen succes zou worden.

Ach, je hoeft niet hoger opgeleid te zijn om te kunnen constateren dat het bestuur van de ‘stad’ lijdt aan grootheidswaanzin; een kunststof nepzaans ‘stadhuis’ op een kunstmatig aangelegde heuvel die men stadhuisplein noemt en het als enige gebouw op dat pleintje op die heuvel dan ook nog eens nummer 100 geeft.

Nummer 100. Al sinds 1658 een andere benaming voor de WC. Hoe toepasselijk..

0 Score (0 stemmen)
Waardering artikel
Reacties: Geef je reactie:
Sorteer op:

Laat als eerste een reactie achter:

Verified
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Laat meer zien ...
{{ pageNumber+1 }}
Geef je reactie:

Verder lezen

MEEST GELEZEN