Als iets tijdens het Zaanstadberaad van 28 september bij de behandeling van het initiatief van Democratisch Zaanstad over het Zaans maaibeleid duidelijk werd is het wel dat het maaibeleid alleen over bermen, veldjes en ander groen aan de randen van woonwijken en doorgaande wegen gaat. Het maaien van grasstroken in woonwijken valt onder het onderhoud van de openbare ruimte. Maaien onder het maaibeleid gebeurt biodivers en dan wordt het maaisel direct opgeruimd. Daarom komen de door honden- en kattenbezitters én dierenartsen zo gevreesde grasaren langs de randen van onze wegen en bebouwing bijna niet meer voor. Als er in de woonwijken al gemaaid wordt, blijft het maaisel gewoon liggen. Daartussen ook de zaadjes van de grasaar. Het maaisel waait over stoepen en straten en de grasaar nestelt zich maar al te graag in de voegen van versleten stoepen en stoepranden. Het plantje overwoekerd alle buurten van de gemeente Zaanstad.

Opvallend genoeg wisten een paar fracties niets van een grasarenprobleem, ondanks dat zij in 2020 nog op een DZ motie hadden gestemd, waarin de gemeente opdracht kreeg om de grasaar te lijf te gaan. De fractie van Rosa vond zelfs dat boeren en industrie moeten worden aangepakt vanwege hun stikstof uitstoot.

In realiteit is het nog te vroeg om het huidige maaibeleid te evalueren, maar wethouder Breunesse is gematigd tevreden. Het onderhoud van de openbare ruimte stemt ook hem echter wat somberder. Maar ja, in 2010 moest de gemeente bezuinigen en dus ging men over op beeldkwaliteit C. Nu, 13 jaar later, is dat nog onveranderd. Met andere woorden; het moet nog véél rommeliger worden voordat er actie wordt ondernomen. Beeldkwaliteit B kost namelijk €2 miljoen extra volgens de wethouder. 

Dat is 1/9 deel van de €18 miljoen die Zaanstad in 2022 overhield. Het bezit van Zaanstad is 6267 euro per inwoner, tegen een schuld van 4874 per inwoner. 

Geweldig! Dan is die €2 miljoen alvast gedekt en kunnen we beeldkwaliteit B voor alle woonwijken vast wel ergens in de begroting inpassen.

Juliétte Rot DZ fractievoorzitter vraagt al weken vergeefs om een onderzoeksrapport over de cultuurhistorische waarde van het kantoorgebouw van William Pont. Bij cultuurhistorische waarden gaat het over sporen, objecten en structuren die onderdeel uitmaken van onze leefomgeving en een beeld geven van een historische situatie of ontwikkeling. In veel gevallen bepalen deze cultuurhistorische waarden de identiteit van een gebied. Dit onderzoeksrapport heeft de gemeenteraad nooit gezien, hetgeen de beslissing over het programma van eisen ook anders had kunnen uitvallen!

Zaanstad vond het fenomeen startnotitie uit om de gemeenteraad in een vroeg stadium te informeren over plannen in de markt of van het bestuur zelf voor grotere ruimtelijke ontwikkelingen. Een notitie waarin nog niets vastligt, maar een denkrichting wordt geschetst. Het probleem blijkt de uiterst dunne lijn tussen vroeg en prematuur: zo’n startnotitie waarin een berg werk zit kan ook zomaar in de prullenbak verdwijnen.

Het laatste gebeurde met het woningbouwplan voor de Esdoornlaan 40 in Wormerveer, waarbij ook de toekomst van de naastgelegen bouwval De Bres aan de orde kwam. Een gezamenlijke ontwikkeling leek ideaal en voor de hand liggend, maar was onmogelijk gebleken. Verschillende eigenaren van aanpalende percelen zijn zelden een ideaal uitgangspunt voor een geslaagd initiatief. De raad besprak de startnotitie in september vorig jaar en vernam en passant dat de omwonenden er geen goed woord voor over hadden. Nog geen jaar later is alles anders.

Publicatie sloopvergunning

De voormalige garage op nummer 40 wordt niet vervangen door woningen maar wordt betrokken door Mauie’s Viskwekerij uit Krommenie en er blijkt opeens als een donderslag bij heldere hemel een sloopvergunning te zijn gegeven voor het voormalige zalencentrum. Democratisch Zaanstad trekt de wenkbrauwen op over deze gang van zaken, die de raadsleden via de media konden volgen. Fractievoorzitter Juliëtte Rot vraagt zich oner andere af of het college er bewust voor gekozen heeft om de op 26 mei verleende sloopvergunning voor De Bres niet te publiceren en zo ja, waarom?

Dwangsom

Projectontwikkelaar Johan Schilder uit Volendam wil het pand slopen en vervangen door woningen, maar zou nog geen eigenaar van Esdoornlaan 39A zijn. Dat laatste plaatst ook de meest recente ontwikkelingen weer in de categorie dubieus, nu er al vele jaren gesproken wordt over De Bres zonder dat er ooit een concrete stap voorwaarts is gedaan. Waarom zou dat nu anders zijn? Rot wil nu via schriftelijke vragen te weten komen wie er volgens het college op dit moment juridisch eigenaar van De Bres is en of het klopt dat het college deze eigenaar een last onder dwangsom heeft opgelegd vanwege de onveilige staat waarin het pand verkeert. En wat weet het college over de plannen van Schilder?

Hoe nu verder?

Ook wil ze weten of er inmiddels gesproken is met de eigenaren van de Esdoornlaan 39 én 40 om te kijken of er alsnog een gezamenlijke ontwikkeling kan plaatsvinden. Ook niet onbelangrijk gezien de verdere uitrol van de startnotitie als handvat voor ruimtelijke ontwikkelingem: welke lessen heeft de gemeente qua proces en inhoud getrokken uit de Wormerveerse casus? En in hoeverre zijn de omwonenden – inclusief de kraker die in het onveilige gebouw resideert – op de hoogte gesteld van werkzaamheden bij De Bres, nu de sloopvergunning is afgegeven?

Bron: Zaanstad.nieuws.nl