Boter Kaas en Eieren

Wat een sacherijnen, die Zaankanters.” Sprak de man achter mij in de rij voor de kassa. Ik draaide me om en keek hem glimlachend aan. Bij hemzelf kon er ook geen lachje vanaf. Met een norse blik keek hij terug. 

“Moet je al die kwaaie koppen zien.” Zei hij. Inderdaad stonden mensen in zichzelf gekeerd of door het wachten geïrriteerd niet vrolijk te kijken. 

“Twee vraagjes, antwoordde ik, u komt niet uit Zaanstad en u bent zelf wel goedgemutst vandaag?”

“Ik kom uit Purmerend, maar woon hier al twintig jaar.” Zei hij.

“Dan bent u ook een Zaankanter én qua gezichtsuitdrukking past u helemaal in het plaatje.” Lachte ik. Ik vertelde dat ik geboren en getogen Zaankanter ben, maar dat ik nooit in de Zaanstreek heb gewerkt. Bijna 25 jaar werkte ik in Purmerend en daar waren de mensen ook niet altijd even vrolijk.

“Ik ben import-purmerender.” Probeerde hij zichzelf er onderuit te kletsen. 

“En nu import-Zaankanter.” Ondertussen legde ik mijn pinpas op de pin automaat. Nee hoor, geen bonnetje nodig. “Prettige dag.” Wenste ik het vriendelijk lachende meisje achter de kassa en ik lachte de man vriendelijk gedag.

Zeker vanaf de coronatijd zijn de mensen overal niet meer zo vrolijk als ze in een drukke winkel hun boodschappen moeten doen. Snel, snel en dan  die rij bij de kassa ondergaan en wegwezen. Tel daar de achterlijk hoge prijzen voor de boodschappen bij en je blik wordt inderdaad sacherijnig.

Later die middag moest ik met moeder de vrouw onze jaarlijkse coronavaccinatie halen. We hadden kunnen kiezen uit priklocaties in Zaandam, de Koog, of Krommenie. Het werd De Pelikaan in Krommenie. Bij binnenkomst werden we allerhartelijkst verwelkomd door een dame van onze leeftijd. In het priklokaal werkten vriendelijke jongelui van allerlei etnische pluimage. Als deze luitjes nog niet in Zaanstad wonen zouden zij zeker een aanwinst voor de gemeenschap zijn. Zo vrolijk en vriendelijk. Ik heb voor het eerst de naald niet gevoeld toen de jongedame met oost-Europees accent hem in mijn schouder duwde. 

Een halletje door naar de wachtkamer om een kwartier te wachten op een eventuele toeval.

De jongeman die de geprikten in de gaten moest houden had een whiteboard gevonden en was met de cliënten galgje aan het spelen. Het werd een gezellig kwartiertje dat voor velen nog uitliep ook. De vaccinatie werd daardoor een uitje.

Misschien moeten ze in de Zaanse supermarkten bij elke kassa een whiteboard neerzetten, zodat de wachtenden Boter Kaas en Eieren kunnen spelen. Wordt het wachten toch nog gezellig.

Fijne week 

Johan Philips