Interview voor Bernie MAG

In september 2016 verkreeg ze landelijke bekendheid als Zaanse politica die de strijd met asociale hangjongeren had aangebonden. In deze lokale botsing der beschavingen liet ze zich bepaald niet intimideren: Juliëtte Rot (1986), fractievoorzitter van Democratisch Zaanstad. ‘Een overheid dient betrouwbaar, integer en transparant te zijn, en politiek is zeer gebaat met discussies gevoerd op inhoud en met kennis van feiten.’

Omdat ze ‘wist hoe het voelde’, nam ze het als kind al op voor andere kinderen die werden gepest, ‘ook als de docent weigerde op te treden, wat nogal eens voorkwam’. Hoewel er volgens Juliëtte Rot wel degelijk situaties in het leven bestaan die het rechtvaardigen om bang te zijn, ‘hoef je niet bang te zijn voor onrechtvaardigheid, daar moet je iets tegen doen. Toen wijkbewoners in Poelenburg ernstig in het nauw werden gedreven en geen gehoor vonden bij het gemeentebestuur, was voor mij de maat vol’.

De jonge fractievoorzitter blikt terug op de confrontatie met voorheen ‘treitervlogger’ Ismail Ilgun en zijn kornuiten. Ze vindt dat de media, die ze ‘de waakhond van de democratie’ noemt, ‘terecht hebben geblaft’ in deze zaak: ‘Zij hebben de problematiek niet zozeer vergroot, maar wél langdurig aan de orde gesteld, wat nodig was omdat de gemeente Zaanstad lang heeft weggekeken van de problematiek in de wijk(en).’

Naar de rechter
Helaas laat het huidige gemeentebestuur ook regelmatig steken vallen, bijvoorbeeld op het gebied van ruimtelijke ordening; ten aanzien van een zorgvuldige planvorming en het informeren van belanghebbenden zegt Rot: ‘Een en ander heeft tot gevolg dat burgers regelmatig worden gedwongen naar de rechter te gaan. Daarbij toont dit deel van de ambtelijke organisatie (gesteund door de huidige coalitie) weinig zelfreinigend vermogen. Diverse interpellaties en zelfs een motie van wantrouwen, gesteund door de voltallige oppositie (19-20), hebben niet voor verbetering gezorgd. Dat baart ons zorgen, gezien de aankomende Omgevingswet, waarbij het creëren van draagvlak een belangrijke rol wordt toegedicht. De gemeente Zaanstad is op dit moment niet voldoende in staat om zonder juridische procedures aan geschillenbeslechting te doen. De complexiteit van bestemmings- of omgevingsplannen maakt dat zaken die in deze domeinen spelen, zich mijns inziens niet lenen voor gevatte oneliners, maar juist gebaat zijn bij feiten en cijfers. Het ligt in mijn karakter om zoveel mogelijk van een onderwerp te willen weten.’

Zeggen waar het op staat
En wat te denken van politieke correctheid? ’Coalitiepartijen ergeren zich geregeld aan onze “toon in het debat”. We spreken in vergaderingen zonder jargon, in begrijpelijk taal. Daarbij maken we het niet mooier dan het is: een politicus die liegt heeft zich niet vergist. Daarbij leiden politici die ons aanspreken op onze toon bewust af van de inhoud van het debat.’

Rot ergert zich eraan dat media tijdens gemeenteraadsverkiezingen veelvuldig de ‘gevestigde Haagse bluf’ aan het woord laten, in plaats van lokale politici die strijden voor rechtvaardigheid en een betrouwbare overheid.

Zaanse, geen Haagse zaken
Helaas voor ons is het bereiken van een positie in de landelijke politiek geen doelstelling voor de jonge Zaanse. ‘In Zaanstad zijn zoveel zaken aan te pakken dat ik onmogelijk mijn gemeente achter zou kunnen laten, wetend wat er speelt. De lokale politiek zal ik op termijn wel verlaten om mijn studie Rechtsgeleerdheid af te ronden en activiteiten in het bedrijfsleven te gaan ontplooien.’

Het oorspronkelijke artikel leest u hier

Tekst/copyright: Bernie MAG