Traditiegetrouw staat de gemeente Zaanstad er weer dieprood gekleurd op. Op de brede welzijnsindex welteverstaan. Op zo’n beetje alle gemeten punten bungelt Zaanstad onderaan de lijsten.

Wat betreft inkomen, opleidingsniveau, veiligheid, gezondheid, woonplezier, natuur en milieu is het al jarenlang slecht toeven in Zaanstad. Van de 50 grootste steden staat Zaanstad op nummer 48. 

De grootste fout die de onderzoekers maken is dat ze Zaanstad als stad meerekenen. Dat komt dan weer omdat onze gemeente zich graag profileert als zijnde een stad. Zaanstad is geen stad, het is een gemeente. Een bijeengevoegde groep van 8 ooit zelfstandige plaatsen, die door de gemeente in Zaandam ook nog altijd zo gezien en behandeld worden. Alleen voor de buitenwereld zijn we een stad en een die het niet zo goed doet.

Laten we de resultaten van de Zaanpeiling er eens bij nemen.

Meer mensen denken erover om te gaan verhuizen. Minder mensen zijn tevreden over de bereikbaarheid van hun buurt per auto. Toch is het autogebruik niet gedaald noch gestegen. Het fietsgebruik is wel gedaald, het bromfietsgebruik gestegen en het E-bikegebruik gelijk gebleven. Het OV gebruik is gedaald. Net 46% van de inwoners is gehecht aan wonen in Zaanstad. Nog geen 30% is actief of de eigen buurt te verbeteren, ondanks dat 77% zich verantwoordelijk voelt voor de leefbaarheid in de buurt. Minder mensen hebben behoefte aan een buurthuis. Meer mensen ervaren een slechte of matige gezondheid. Minder mensen vinden dat buurtbewoners prettig met elkaar omgaan. Meer mensen ervaren overlast van daklozen en verwarden in eigen buurt en heel veel meer van jongeren. 25% van de Zaankanters voelt zich niet veilig in eigen buurt. Meer mensen vinden de communicatie met de gemeente slecht en vinden dat er slecht geluisterd wordt naar de inwoners.

Het glas was jarenlang half vol, om het niet al te negatief te maken. Helaas is de inhoud van het glas langzaam meer aan het verdampen en dat haalt het landelijke nieuws.

Wat het regionale nieuws betreft, de Partij voor Ouderen en Veiligheid gaat zich na Zaanstad en Wormerland ook in Oostzaan proberen te vestigen. Vanuit het Point Of View van de Zaanpeiling heeft de POV hun naam echter in Zaanstad niet waar gemaakt in het laatste college van B&W.

Fijne week 

Johan Philips

Ik weet niet hoe andere mensen vergaat, maar ik kan het woord ‘duurzaamheid’ niet meer horen. Heel Nederland moet van de politiek al jaren verduurzamen, want het is klimaattechnisch 1 minuut voor 12, maar dan ook zelf voor die juiste infrastructuur zorgen is er niet bij.

Heel even kreeg ik er zelf lol in. Spouw- en vloerisolatie, zonnepanelen, inductiekookplaat, het kwam er vóór de nieuwe badkamer, de nieuwe zonwering en de nieuwe schutting. Die zijn er daardoor eigenlijk nog steeds niet. 

Verduurzamen, duurzaamheid, ik krijg spontaan braakneigingen als ik het opschrijf. 

De energieleveranciers zijn hogere terugleverkosten gaan rekenen en hebben de tarieven voor terugleververgoeding met gemiddeld 60% verlaagd. Dat heet dubbel genaaid worden. De netbeheerder heeft daarbij ook nog eens zijn tarieven voor netbeheer verhoogd.  Maar blijven verduurzamen, mensen! 

Minister twijfelkontje Hermans wil nu dat Nederland versneld gaat ‘elektrificeren’. Daar was ik al bang voor. ‘Duurzaamheid’ slaat niet meer aan, dus stappen we over op ‘elektrificeren’. Om moedeloos van te worden. Zonnepanelen, warmtepomp, elektrische auto, en alles steeds meer op eigen kosten.

Ten eerste moet iedere zonpaneeleigenaar aan de thuisbatterij, die je binnen vijf jaar terugverdient. Dat zeiden ze van de panelen ook, maar dat bleek een worst die minder lekker was dan toen ze hem voorhielden. 

Ten tweede dan in razend tempo de capaciteit van het net overal in Nederland worden opgeschroefd. Terugleveren kan al helemaal niet meer WANT HET NET IS VOL!

Ten derde moeten heel veel Nederlanders, om de boel brandveilig te houden, aan nieuwe en veiligere huishoudelijke apparaten én misschien we nieuwe kabels en groepenkasten. Want Hermans wil dat iedereen tijdens zonpiekuren de vaatwasser, wasmachine en droger tegelijk aanzet. Als je dan op je werk zit moet je er wel zeker van zijn dat thuis alles veilig werkt. Dus oudere apparaten de deur uit en ieder machientje op een eigen groep. 

Ten vierde moet iedereen een elektrische auto, waarvoor extra laadpalen geplaatst gaan worden in de straten. Of je moet een kleinere benzineauto, want door meer E-auto’s en hun speciale parkeerplaatsen blijft er minder ruimte over voor de gewone auto’s over in de straat.

Ik weet het, ik zie elektrische beren op de weg. Dat komt omdat ik een beetje duurzaammisselijk ben.

Hermans wil heel snel tienduizenden transformatorhuisjes in de gemeenten erbij. Zorg daar eerst maar voor. Een goed en efficiënt werkend net en dan ga ik er eens over nadenken.

Fijne week
Johan Philips

Ook bij de buren was een kaart van “Thuisbatterijproject Zaanstad “ in de bus geschoven. Toen ik thuiskwam stond de buurman bedenkelijk omhoog te kijken naar de zonnepanelen op zijn dak.

Ik keek met hem mee.

“Alles oké, buur?” Vroeg ik. Hij vertelde over die kaart in Zaans groen, die vermeld dat je nog tot 1 november kan inschrijven op het collectief om zo’n batterij aan te schaffen.

Ik vertelde wat ik daarvan vond:

Die kaart komt niet van de gemeente. De gemeente doet alles in het blauw. Die kaart komt van een bedrijf die jou en de rest graag thuisbatterijen wil verkopen, het liefst met een financieringsregeling, want dan kunnen ze rente rekenen. Vervolgens kun je nog niet eens een dagopbrengst van jouw acht zonnepanelen in zo’n batterij opslaan. Je zal dus je huishoudelijke apparaten moeten inruilen voor apparatuur met timers, zodat ze aangaan als jij op je werk bent. Lekker duur en niet zo’n veilig idee. 

“We zijn er met zijn allen toch weer ingestonken, buur.” Zei ik. Neem toch zonnepanelen, zeiden ze. En een elektrische auto. Ga van ‘t gas af, zeiden ze. Milieu hier, klimaat daar. En toen de panelen met hun fijne terugverdientijd op het dak lagen en de gaskraan dicht stond gingen ze de saldering afschaffen en het terugleveren berekenen. Het net kan de teruglevering en de laadpalen niet eens aan.

Ik schaf helemaal niets meer aan omdat regering of de klimaatgekkies dat graag willen. Ik trek die panelen zo weer van mijn dak en donder ze op het Binnenhof neer. Klaar met dat gezeur.

“En nu ga ik even naar de slager, want ik wil een runderlappie stoven op mijn elektrische kookplaat.”

Fijne week 

Johan Philips