Ik weet niet hoe andere mensen vergaat, maar ik kan het woord ‘duurzaamheid’ niet meer horen. Heel Nederland moet van de politiek al jaren verduurzamen, want het is klimaattechnisch 1 minuut voor 12, maar dan ook zelf voor die juiste infrastructuur zorgen is er niet bij.

Heel even kreeg ik er zelf lol in. Spouw- en vloerisolatie, zonnepanelen, inductiekookplaat, het kwam er vóór de nieuwe badkamer, de nieuwe zonwering en de nieuwe schutting. Die zijn er daardoor eigenlijk nog steeds niet. 

Verduurzamen, duurzaamheid, ik krijg spontaan braakneigingen als ik het opschrijf. 

De energieleveranciers zijn hogere terugleverkosten gaan rekenen en hebben de tarieven voor terugleververgoeding met gemiddeld 60% verlaagd. Dat heet dubbel genaaid worden. De netbeheerder heeft daarbij ook nog eens zijn tarieven voor netbeheer verhoogd.  Maar blijven verduurzamen, mensen! 

Minister twijfelkontje Hermans wil nu dat Nederland versneld gaat ‘elektrificeren’. Daar was ik al bang voor. ‘Duurzaamheid’ slaat niet meer aan, dus stappen we over op ‘elektrificeren’. Om moedeloos van te worden. Zonnepanelen, warmtepomp, elektrische auto, en alles steeds meer op eigen kosten.

Ten eerste moet iedere zonpaneeleigenaar aan de thuisbatterij, die je binnen vijf jaar terugverdient. Dat zeiden ze van de panelen ook, maar dat bleek een worst die minder lekker was dan toen ze hem voorhielden. 

Ten tweede dan in razend tempo de capaciteit van het net overal in Nederland worden opgeschroefd. Terugleveren kan al helemaal niet meer WANT HET NET IS VOL!

Ten derde moeten heel veel Nederlanders, om de boel brandveilig te houden, aan nieuwe en veiligere huishoudelijke apparaten én misschien we nieuwe kabels en groepenkasten. Want Hermans wil dat iedereen tijdens zonpiekuren de vaatwasser, wasmachine en droger tegelijk aanzet. Als je dan op je werk zit moet je er wel zeker van zijn dat thuis alles veilig werkt. Dus oudere apparaten de deur uit en ieder machientje op een eigen groep. 

Ten vierde moet iedereen een elektrische auto, waarvoor extra laadpalen geplaatst gaan worden in de straten. Of je moet een kleinere benzineauto, want door meer E-auto’s en hun speciale parkeerplaatsen blijft er minder ruimte over voor de gewone auto’s over in de straat.

Ik weet het, ik zie elektrische beren op de weg. Dat komt omdat ik een beetje duurzaammisselijk ben.

Hermans wil heel snel tienduizenden transformatorhuisjes in de gemeenten erbij. Zorg daar eerst maar voor. Een goed en efficiënt werkend net en dan ga ik er eens over nadenken.

Fijne week
Johan Philips

Democratisch Zaanstad is content dat de gemeente zich actief bemoeit met de door velen verafschuwde voorgenomen sloop van de historische woning aan de Heiligeweg 7 in Krommenie (rechts op de foto), maar vraagt zich tegelijkertijd af welk beleid daar achter zit. Waarom in dit geval wel proberen om een pand zonder monumentale status te bewaren en in andere gevallen, zoals het BAM-kantoor in Zaandam, niet?

De Orkaan berichtte over de sloopplannen en de vervanging van de woning door vijf appartementen. DZ-fractievoorzitter Juliëtte Rot vraagt zich nu af hoe het voortraject verlopen is en of er al in een eerder stadium door Zaanstad alternatieven zijn aangedragen voor de sloop. Ook is niet duidelijk wat de voornaamste reden van de eigenaar is om het pand niet te willen behouden en of de gemeente wel een handvat heeft om de sloop te voorkomen. En geeft deze casus aanleiding om het beleid ten aanzien van het kunnen opleggen van een (gemeentelijke) monumentale status te herzien? ‘Is er behoefte bij het college om criteria vast te stellen wanneer de gemeente wel en niet actieve betrokkenheid toont als het gaat om het behoud van historische of beeldbepalende panden, los van het beleid dat er al is?’ wil Rot weten. 
Bron: Zaanstad.nieuws.nl

Artikel De Orkaan:

Vragen over voorgenomen sloop van 385 jaar oud pand

Hoewel wij zeker toejuichen dat het college zich inspant om het pand te behouden…’ de vragen die fractievoorzitter Juliëtte Esmée Rot namens Democratisch Zaanstad naar de raadsgriffie stuurde starten met een dikke veer, ‘maar toch roept deze berichtgeving vragen op.’ 

Democratisch Zaanstad heeft vragen gesteld naar aanleiding van de mogelijke sloop van een 385 jaar oud pand aan de Heiligeweg 7 in Krommenie. Het historische gebouw dreigt plaats te maken voor nieuwbouw.

In de brief spreekt Rot haar zorgen uit over de toekomst van het pand. Daarbij roept het belangrijke vragen op over de bescherming van historische gebouwen zonder monumentale status.

Bezorgdheid 

Democratisch Zaanstad wil van de gemeente weten hoe lang het bekend is dat de eigenaar van plan is het pand te slopen. Ook vragen ze wat er in het voortraject is ondernomen om alternatieven voor sloop aan te dragen en wat de gemeente aan feedback heeft gegeven op de vergunningaanvragen.

Daarnaast wordt de gemeente gevraagd om duidelijkheid over de reden van de eigenaar om het pand niet te willen behouden.

Een groot aandachtspunt is de bescherming van het pand, dat geen monumentale status heeft. Rot vraagt welke mogelijkheden de gemeente heeft om het pand te beschermen en of deze casus aanleiding geeft om het beleid rondom het toekennen van een monumentale status te herzien. Ook vraagt ze of de gemeente gebruikmaakt van de expertise van erfgoedorganisaties zoals Erfgoedvereniging Bond Heemschut. Als dit niet het geval is, wil de partij weten waarom dat zo is. 

Inconsistent

Verder verbaast Rot zich over de actieve rol van de gemeente bij dit specifieke bouwplan. Zij vraagt zich af waarom vergelijkbare panden, zoals het oude BAM-kantoor waar zij eerder aandacht voor vroeg, niet dezelfde bescherming kregen. De partij pleit voor duidelijke criteria over wanneer de gemeente actief betrokken moet zijn bij het behoud van historische panden. Dit zou zorgen voor meer consistentie in de aanpak. 

Ook bij de buren was een kaart van “Thuisbatterijproject Zaanstad “ in de bus geschoven. Toen ik thuiskwam stond de buurman bedenkelijk omhoog te kijken naar de zonnepanelen op zijn dak.

Ik keek met hem mee.

“Alles oké, buur?” Vroeg ik. Hij vertelde over die kaart in Zaans groen, die vermeld dat je nog tot 1 november kan inschrijven op het collectief om zo’n batterij aan te schaffen.

Ik vertelde wat ik daarvan vond:

Die kaart komt niet van de gemeente. De gemeente doet alles in het blauw. Die kaart komt van een bedrijf die jou en de rest graag thuisbatterijen wil verkopen, het liefst met een financieringsregeling, want dan kunnen ze rente rekenen. Vervolgens kun je nog niet eens een dagopbrengst van jouw acht zonnepanelen in zo’n batterij opslaan. Je zal dus je huishoudelijke apparaten moeten inruilen voor apparatuur met timers, zodat ze aangaan als jij op je werk bent. Lekker duur en niet zo’n veilig idee. 

“We zijn er met zijn allen toch weer ingestonken, buur.” Zei ik. Neem toch zonnepanelen, zeiden ze. En een elektrische auto. Ga van ‘t gas af, zeiden ze. Milieu hier, klimaat daar. En toen de panelen met hun fijne terugverdientijd op het dak lagen en de gaskraan dicht stond gingen ze de saldering afschaffen en het terugleveren berekenen. Het net kan de teruglevering en de laadpalen niet eens aan.

Ik schaf helemaal niets meer aan omdat regering of de klimaatgekkies dat graag willen. Ik trek die panelen zo weer van mijn dak en donder ze op het Binnenhof neer. Klaar met dat gezeur.

“En nu ga ik even naar de slager, want ik wil een runderlappie stoven op mijn elektrische kookplaat.”

Fijne week 

Johan Philips