

ZaanZappen met Johan Philips
Lokale democratie en participatie
Burgerparticipatie heeft alleen zin als burgers daadwerkelijk invloed hebben
De gemeente Zaanstad wil dat burgers gaan meedenken bij te nemen beslissingen en zij willen daar ook iets mee doen. Of liever, dat moet de gemeente. Vanaf 1 januari 2027 is het voor gemeentes verplicht een Participatieverordening te hebben, vanuit de Wet versterking participatie op decentraal niveau. De Omgevingswet schrijft per 1 januari gemeentes verplicht bewonersparticipatie voor bij het ontwikkelen van de Omgevingsvisie, het Omgevingsplan en -programma. Die participatieprocessen moeten kunnen worden getoetst
aan een gemeentelijke kader.
Ook met de wetswijziging Gemeentewet, artikel 150 ‘van Inspraakverordening naar Participatieverordening’ is wil de regering betrokkenheid van inwoners bij uitvoering en evaluatie van beleid van hun gemeente versterken. De wetswijziging is begin voorjaar 2024 vastgesteld. En daarmee moeten gemeentes vanaf 1 januari 2027 een Participatieverordening hebben.
Dus gingen ambtenaren de straat op en het bleek dat inwoners van Zaanstad hun schouders ophaalden bij dat participatie gedoe. De gemeente komt pas vragen wat wij ervan vinden als het besluit al is genomen. Als de gemeente wel vóór het besluit vraagt wat wij ervan vinden, doen zij niets met onze meningen of suggesties. meedenkmomenten worden georganiseerd als de gewone man/vrouw aan het werk is of op de kinderen moet letten. Dus, of de gemeente nou wil of niet, als er door burgers geparticipeerd moet worden, moet Zaanstad:
– Meer mogelijkheden om deel te kunnen nemen aan participatie, bijvoorbeeld online
– Duidelijkere informatievoorziening en begrijpelijke uitleg over plannen en besluiten
– Eerder betrekken van inwoners en proactieve communicatie, bewoners actief benaderen
– Echt luisteren naar de inwoners en input serieus nemen
– Terugkoppeling geven en transparantie over wat er met de input gebeurd
“We doen niet altijd voldoende met die ideeën en ervaringen van inwoners. Terwijl zij de experts van hun leefomgeving zijn. Ambtenaren komen vaak nieuw in een wijk waar al een hoop is gebeurd.”
Ambtenaren zijn natuurlijk niet allemaal afkomstig uitde gemeente Zaanstad zelf. Dat geeft ook niet, mits zij zich wel een beetje verdiepen in de diverse dorpen en de eigen identiteit die die deelgemeentes hebben. Ik zeg expres deelgemeentes, want stadsdelen zijn het niet. Je bent een Koger, een Zaandijker, Wormerveerder, Krommenieër, Assendelver, Westzaner, Knollendammer binnen de Zaankanters. Als ambtenaren afreizen naar een deelgemeente om daar een gemeentelijk plan voor een buurt of wijk uit te leggen, is het fijn als zij ook iets van de betreffende buurt en de bewoners weten. En inderdaad, elke Zaankanter heeft andere wensen voor het dorp waarin hij woont. Die kunnen ernstig verschillen van de gemeente wil met die buurt of wijk. Dan moet er geluisterd worden.
“Beleid, projecten en uitvoering van beleid worden beter als je beter weet wat bewoners bezighoudt en als je ervaringen en ideeën van belanghebbende en geïnteresseerde inwoners in kaart brengt en meeneemt.
Het is voor inwoners belangrijk om invloed te hebben op wat een gemeente doet in hun leven en leefomgeving. Soms misschien uit eigen belang maar ook als democratisch recht en invulling van actief burgerschap. Het krijgen en hebben van invloed vergroot betrokkenheid van inwoners bij de omgeving én elkaar.
In het hele proces heeft inlevingsvermogen steeds een plek, in verschillende uitingsvormen, zoals:
a. We zorgen dat we vooraf de geschiedenis en de context van plekken en kwesties weten.
Waardoor we (mogelijke) sentimenten kunnen plaatsen.
b. We leven ons in, in de persoon of personen met wie we gaan praten. En stemmen de vraag die we stellen en de manier waarop we die stellen op hen af
c. We stellen ons open op naar de ander(en). We zijn geïnteresseerd en waarderend en
respecteren diversiteit in denken en ervaren. (Dat mogen we trouwens ook terugvragen van
de ander(en!)”
Er zullen in de toekomst projecten worden ontwikkeld, waarbij de participatie van burgers verplicht is. Is de burger niet gekend in de ontwikkeling, dan gaat het hele feest niet door en zal er alsnog op de juiste wijze om de bemoeienis van de burgers moeten worden gevraagd.
“Als je inbreng zorgvuldig weegt (individuele belangen tegenover maatschappelijke belangen) en goed uitlegt hoe met die inbreng tot een plan of besluit is gekomen, dan helpt dat bij begrip voor of aanvaarding van een besluit. Ook al zijn mensen niet per se blij met het besluit zelf. Begrip moeten we niet verwarren met draagvlak, in betekenis van inhoudelijke steun voor een besluit of plan.”
Met andere woorden, het begrip zou zomaar van één kant moeten kunnen komen; van de burger. Aan draagvlak heeft de gemeente geen boodschap. We begrijpen u wel, maar u moet ons ook begrijpen.
Toch MOET de burger om de mening en ideeën gevraagd worden. De gemeente MOET u laten participeren. En u, de burger, kan dan niet meer zeggen dat u het niet wist of pas hoorde toen het besluit al genomen was. Na uw participatie kunt u waarschijnlijk wel zeggen dat ze er toch niets mee doen.
Fijne week,
Johan Philips

ZaanZappen met Johan Philips
Het 750 jaar bestaan
Een nostalgisch lied over het verdwijnen van de Amsterdamse cultuur, Mokums dialect en tradities rond het 750-jarig bestaan. Lees de emotionele ode aan een veranderend Amsterdam.

Afgeleid van ‘d’r is een Amsterdammer dood gegaan’ van Manke Nelis. Dat lied was voor het 700 jaar bestaan gemaakt.
In 50 jaar tijd zijn de meeste Amsterdammers vertrokken, is de meest gekozen jongensnaam Mohammed en spreekt men Goois in de Jordaan. En Engels in de straten. Ik hoorde dat lied en van het dansfeest op de A10. En toen kwam dit eruit:
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Hij miste erg zijn eigen taaltje
Hij kreeg zijn pikketanissie niet meer van tante Sjaan
Daarom kwam voor hem de punt niet meer bij ‘t paaltje
De makelaar gebeld
en aan de Zaan beland
Hij kon ook nog kiezen voor een woning daar in Flevoland
De mazzel dan, u kent dat wel, hij’s wieberig gegaan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Mokum is echt naar de filistijnen
Die Gooische R in de Jordaan
deed zijn Mokums thuisgevoel verdwijnen
Bij de Wester stond hij stil, gaf zijn tranen vrije loop
Heel even maar, hij loopt liever met gevoelens niet te koop
Maar met zijn vertrouwde mokum was ‘t wel gedaan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Hij liet zijn hondje plassen op de wallen
Er kwamen heel veel vreemdelingen aan
En kijk hoe ze de stad verknallen
De voertaal Engels, dronken zwervers in Centraal
Halsema mag het houden allemaal
De Mokumse cultuur voorgoed vergaan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Die hoek is leeg daar in het stam cafeetje
Geen mens die nog aan hem denkt, ze zijn gegaan
Hij mist z’n stad iedere dag nog wel een beetje
Geen Nederlands meer op ‘t rak,
hij was er niet meer blij
Nu staat hij met klompen aan z’n voeten in de klei
Je kunt er niet omheen, je moet er even stil bij staan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan.
Fijne week
Johan Philips

ZaanZappen met Johan Philips
Wonen of brandnetels?
SP en PvdD willen bouwprojecten vertragen voor biodiversiteit, terwijl woningzoekenden al jaren wachten. Waarom prioriteit geven aan onkruid boven woningnood? Een kritische blik op zinloze politieke debatten

In het kader van onzinnige moties indienen, deze keer moties over snippergroen en onkruid zo lang mogelijk laten staan op terreinen die bouwrijp gemaakt moeten worden. Bouwgrond volstorten met zand dat tijd nodig heeft om in te klinken is not done voor twee raadsfracties. Zo lang mogelijk het onkruid laten staan om de biodiversiteit te bevorderen is de wens van SP en PvdD.
De SP wil wel via een amendement bewerkstelligen dat woningcorporaties meer ruimte krijgen om te investeren in de sociale woningvoorraad, maar daarna wachten tot het onkruid op de bouwplaats twee kontjes hoog staat graag.
Vergeet de kleine gezinnen, starters, senioren die al vele jaren wachten op woonruimte.
Als er niets zinnigs te verzinnen is waar inwoners het algemeen nut van inzien, dan verzinnen we iets waar niemand op zit te wachten. Iets waar we lekker lang over kunnen debatteren tijdens de behandeling van de voorjaarsnota. Laat al die woningzoekenden maar wat langer wachten.
Hebben we een oude buurt gesloopt om te herbouwen, dan moeten al die mensen, die al elf jaar of langer op de wachtlijst staan, alweer voor hun geschikte woonruimte hun neus voorbij zien gaan. Stadsvernieuwingsurgenten gaan voor. En als het aan deze fracties ligt duurt het nog langer, want onkruid en vooral muizen en klustervliegen gaan voor. In ieder geval tijdens de behandeling van de voorjaarsnota.
Je moet je vijf minuten spreektijd toch ergens mee vol kletsen. Om daarna te moeten constateren dat de rest van de raad er anders over denkt. Hoe sneller de zandlaag is ingeklonken, hoe eerder je kunt gaan bouwen.
Maar ja, je zal maar van brandnetelthee houden. Of jezelf graag horen oreren..
Fijne week
Johan Philips

ZaanZappen met Johan Philips
Even naar de WC
De viering van 50 jaar Zaanstad viel niet overal goed. Veel dorpen voelden zich genegeerd, en het duurde een half jaar voor een rapport de feestvreugde evalueerde. Lees de kritiek op het bestuur en de feestelijkheden

Wat leuk. Dat men op het Stadhuisplein in Zaandam zo genoten heeft van de viering van het 50 jarig bestaan van Zaanstad.
Wel raar dat men er een half jaar over heeft gedaan om een rapport te laten maken over de feestvreugde. Zó groot is het gemeentehuis toch niet?
In twee zinnetjes aan het begin van het rapport wordt de beleving van de festiviteiten door het volk geëvalueerd: “Jongeren waren minder prominent aanwezig bij de meeste evenementen. Hoewel er activiteiten waren gericht op deze doelgroep, is het lastig gebleken hen actief te betrekken.” en “Sommige kleinere kernen gaven aan dat zij zich minder betrokken voelden bij het vieren van 50 jaar Zaanstad.”
In werkelijkheid waren het zes van de zeven kleinere kernen die zich niet betrokken voelden bij het vieren van het feest. Alleen Wormerveer deed nog mee. En dat alleen omdat hun Zaanbocht een veel leuker winkelgebied dan de gedempte gracht in Zaandam blijkt te zijn. De andere dorpen in de gemeente hebben weinig tot niets gemerkt van de viering. Voor hen viel er ook niet zoveel te vieren. Wie gaat er nou vieren dat je al vijftig jaar bijna compleet genegeerd wordt?
Die dorpen werden opeens ‘wijken’ van een ‘stad’ en kregen te maken met verwaarloosde openbare ruimtes, verwaarloosd groen en een veel te duur nieuw gemeentehuis dat slecht bereikbaar twaalf kilometer verder weg ligt. Ambtenaren, burgemeesters en wethouders die niet uit de Zaanstreek kwamen/komen en niet eens weten waar jouw buurtje ligt. aanjet stemgedrag van inwoners uit die ‘wijken’ kon men al opmaken dat de viering van het vijftig jaar bestaan daar geen succes zou worden.
Ach, je hoeft niet hoger opgeleid te zijn om te kunnen constateren dat het bestuur van de ‘stad’ lijdt aan grootheidswaanzin; een kunststof nepzaans ‘stadhuis’ op een kunstmatig aangelegde heuvel die men stadhuisplein noemt en het als enige gebouw op dat pleintje op die heuvel dan ook nog eens nummer 100 geeft.
Nummer 100. Al sinds 1658 een andere benaming voor de WC. Hoe toepasselijk..


- Wonen, vastgoed, buitenruimte, bereikbaarheid1 maand geleden
DZ faliekant tegen raadsvoorstel Zaanse Schans
- Nieuws1 maand geleden
De Zaanse Schans verdient beter – Waarom de stem van ondernemers telt
- Grondbeleid1 maand geleden
DZ heeft gemeente gewaarschuwd, helaas niet geluisterd. Resultaat schade van € 575.000 !
- ZaanZappen met Johan Philips2 maanden geleden
Met z’n allen naar de Zaan
- Mensen met een verhaal1 maand geleden
De Zaan Kleurt Rood
- Milieu, duurzaamheid, ruimtelijke en gebiedsontwikkeling1 maand geleden
DZ vraagt uitleg over groot bunkerstation Havenstraat Zaandam
- ZaanZappen met Johan Philips1 maand geleden
Geen goed idee
- ZaanZappen met Johan Philips4 weken geleden
Drie kleine kleutertjes