Naar het buitenland toe gaan Nederlanders nogal prat op hun direct zijn. Niet om de hete brei heen draaien, maar direct en recht door zee zeggen wat je ‘ervan’ vindt. Het liefst gevolgd met hoe jij denkt dat het beter kan. Kritiek leveren dus. Ongezouten. 
Wat er naar het buitenland niet bij gezegd word: Nederlanders zijn heel direct, maar kunnen vaak de directheid -de kritiek dus- van anderen niet verdragen. 

De burgemeester van Zaanstad is een in Vlissingen geboren Brabander. Behalve dat het weer eens tijd wordt voor een écht Zaanse en liefst gekozen burgemeester, is daar niets mis mee. Zeeuwen staan niet echt bekend om hun directheid. Brabanders wel, maar de burgemeester van onze gemeente kan niet zo goed tegen kritiek en het lijkt erop dat vrouwelijke critici op hem en ‘zijn’ college op vernietigende wijze de mond moeten worden gesnoerd.

Eerst Juliette Rot van DZ, omdat zij gemeentelijk onrecht tegen individuen in Zaanstad durft aan de kaak te stellen. Daar zelfs behoorlijk vasthoudend is. De burgemeester zet je dan graag meer als niet integer. Gooit er onder valse voorwendselen een integriteitsonderzoek tegenaan en dan ook nog eens tegen het gemeentelijk integriteitsprotocol in. Juliette is te direct voor de burgemeester en moet het liefst direct weg.

Zo is dat nu ook met nota bene fractievoorzitter van de Zaanse PVDA, Eylem Köseoglu. Te direct neemt zij het op voor inwoners van Zaanstad. Het interventieteam zou als een soort ‘gemeente binnen de gemeente’ opereren en zich niet aan wettelijke en ethische regels zouden. Onderzoek werd tegengewerkt, ambtenaren onder druk gezet en medewerkers werd op het hart gedrukt niets op schrift te zetten omdat het anders openbaar gemaakt zou kunnen worden. 
De burgemeester woedend, want die aanpak valt direct onder zijn verantwoordelijkheid. Potverdorie weer zo’n direct vrouwtje dat hem voor joker dreigt te gaan zetten. Een onderzoek naar de werkwijze van het interventieteam wil hij niet. PVDA of niet, Köseoglu moet weg. 

En nu doet Eylem een stap terug tijdens de laatste raadsvergadering van het politieke jaar. Zal burgemeester Hamming de PVDA Zaanstad een beetje de voor hem juiste richting in hebben gekletst? Het zal mij niet verbazen.
Direct ‘in your face’ zal deze Zeeuwse Brabander zoiets niet doen. Hij zal aan wat touwtjes hebben getrokken. En andere, ooit zo directe Zaanse college partijen, steunen hem daarbij. 

Opeens zijn Köseoglu en Rot in zeker opzicht ‘sistah’s in arms’. Het kan raar lopen in het directe Zaanstad.

Fijne week

Johan Philips

Een Zaans centrum voor de kunsten.Daarbij denk ik aan beeldende kunst. Schilderkunst, sculpturen. Ook lekker wegdromen bij een mooi geschilderd tafereel. Jezelf in het getoonde plaatje zien. Kijken naar hoe anderen, kunstenaars, de regio ooit zagen en hoe hedendaagse kunstenaars het nu zien.

Ik denk dat je dan meer affiniteit met de Zaanstreek kweekt bij de jeugd, hun ouders en grootouders. meer trots op de mensen die de Zaanstreek hebben gemaakt tot wat het nu is, of wat het had kunnen zijn.

Maar nee, een centrum van de kunsten moet een plek waar kinderen kunnen experimenteren met koken, podcasts maken. Dans- en theaterlessen. Poppodia. 

Er moest zonodig een cultuurcluster komen. Fluxus hier, Fluxus daar. Het was jaren geleden een hoop gesteggel. Gedonder in de raad, burgers die extreem voor of extreem tegen waren. Het gebouw kwam er niet. Fluxus maakt er een zootje van, met veel ontevreden muziekleraren tot gevolg. 

Ik krijg het gevoel dat de gemeente van Fluxus af wil. En nu moet Fluxus aan de kant voor een CvdK. Wordt het weer eenzelfde verhaal onder een andere naam?  

In het Zaans Museum vind je weinig kunst. Het is meer industriële geschiedenis. Ook belangrijk, want ook dat heeft de Zaanstreek gemaakt. Maar kunst staat wat mij betreft niet vast aan cultuur. Cultuur beleven en leren, podcasts maken, doe je maar bij Fluxus. En koken leer je van je ouders.

Kunst beleven en experimenteren in een Centrum voor de Kunsten, dat zie ik wel zitten. Een mooi gebouw. Een museum. Met echte kunst en zonder dat culturele gedoe.

ik ben voor. En waarschijnlijk te ouderwets.

Een Zaanse Monet. Voor in het nieuwe CvdK

Fijne Week

Johan Philips

Afgeleid van ‘d’r is een Amsterdammer dood gegaan’ van Manke Nelis. Dat lied was voor het 700 jaar bestaan gemaakt.

In 50 jaar tijd zijn de meeste Amsterdammers vertrokken, is de meest gekozen jongensnaam Mohammed en spreekt men Goois in de Jordaan. En Engels in de straten. Ik hoorde dat lied en van het dansfeest op de A10. En toen kwam dit eruit:

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Hij miste erg zijn eigen taaltje

Hij kreeg zijn pikketanissie niet meer van tante Sjaan

Daarom kwam voor hem de punt niet meer bij ‘t paaltje

De makelaar gebeld

en aan de Zaan beland

Hij kon ook nog kiezen voor een woning daar in Flevoland

De mazzel dan, u kent dat wel, hij’s wieberig gegaan

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Mokum is echt naar de filistijnen 

Die Gooische R in de Jordaan

deed zijn Mokums thuisgevoel verdwijnen 

Bij de Wester stond hij stil, gaf zijn tranen vrije loop 

Heel even maar, hij loopt liever met gevoelens niet te koop

Maar met zijn vertrouwde mokum was ‘t wel gedaan 

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Hij liet zijn hondje plassen op de wallen

Er kwamen heel veel vreemdelingen aan

En kijk hoe ze de stad verknallen 

De voertaal Engels, dronken zwervers in Centraal

Halsema mag het houden allemaal 

De Mokumse cultuur voorgoed vergaan

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan

D’r is een Amsterdammer weggegaan

Die hoek is leeg daar in het stam cafeetje

Geen mens die nog aan hem denkt, ze zijn gegaan 

Hij mist z’n stad iedere dag nog wel een beetje

Geen Nederlands meer op ‘t rak,

hij was er niet meer blij

Nu staat hij met klompen aan z’n voeten in de klei

Je kunt er niet omheen, je moet er even stil bij staan

En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan.

Fijne week 

Johan Philips