ZaanZappen met Johan Philips
Lering trekken
Het verbouwen van woningen naar meerdere hotelletjes zou in de huidige tijden van woningnood al een weigeringsgrond moeten zijn
Vorige week vond er een openbare hoorzitting plaats over de verbouwing van twee woningen tot twee hotels. Daarover stelde DZ in maart al technische vragen. Want hoezo moeten woonhuizen worden omgebouwd tot hotelletjes in een buurt die omringd is door grote hotels? Klopt dat eigenlijk wel?
De buurt is al jaren bezig om in samenspraak met de gemeente verkamering, woningsplitsing en Airbnb uit de buurt te weren. En dan geeft de gemeente hier wel een vergunning voor. Ondertussen wonen een aantal Bulgaren met gezinnen in de betreffende woningen en er wordt regelmatig overlast gemeld. Precies daarom is de buurt zo fel tegen verkamering en opsplitsing.
De aanvraag voor de verbouw van twee woonhuizen naar twee hotels aan de Hogedijk in Zaandam werd ingediend in 2023 en wordt door de gemeente Zaanstad behandeld onder het stelsel van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo).
“De gemeente heeft de verbouw van de woningen naar twee hotels beoordeeld als passend binnen de voorschriften van het vigerende bestemmingsplan. Bij de maak van het bestemmingsplan is reeds afgewogen dat de vestiging van een hotel op deze locatie passend is.”
Er is volgens de gemeente dan ook geen ruimte om in dat kader voorschriften te stellen om hotels in die gebied te beperken. “
Deze afweging is reeds gemaakt bij de vaststelling van het bestemmingsplan. Er geldt op deze locatie een ‘gemengde bestemming, waardoor meerdere functies zijn toegestaan.”
Vergunningaanvragen worden getoetst aan geldende wet- en regelgeving, aldus de gemeente.
“Bij uitblijven van weigeringsgronden, dient een vergunning te worden verleend. Een vergunninghouder dient zich aan een afgegeven omgevingsvergunning te houden. Afwijken van de vergunning heeft tot gevolg dat hier handhavend tegen op getreden kan worden.”
De aanvrager voor Hogedijk 147 en 149 is tevens door de gemeente gewezen op de verplichting voor een horeca-exploitatievergunning (volgens de APV) voor het exploiteren van een hotel. Die was in maart 2024 nog niet aangevraagd.
“De behandeling van deze aanvraag vroeg meer tijd dan de resterende termijn, waardoor het beslistermijn werd verlengd. De verlenging was nodig doordat we intern op advisering moesten wachten en deze daarna (juridisch) gecontroleerd en beoordeeld moesten worden. Om een zorgvuldige afhandeling van deze aanvraag te waarborgen was extra tijd nodig.”
Dat duidt erop dat er geen standaard aanvraag was gedaan. In het algemeen geldt dat vergunninghouders (of diens aannemer) de start van vergunningplichtige werkzaamheden dienen te melden bij de toezichthouders.
“In de praktijk blijkt echter dat dit niet altijd of te laat gebeurt, waardoor de toezichthouders pas geconfronteerd worden met werkzaamheden of (nieuw) gebruik wanneer de omgeving hier overlast van ervaart. Helaas ontbreekt er handhavingsbeleid en is er onvoldoende capaciteit om alle niet gestarte en/of niet gemelde realisaties te monitoren. Voor de locatie aan de Hogendijk 147 geldt dat er al een handhavingsgeschiedenis aanwezig was. Dit in combinatie met de opgedane ervaringen heeft ervoor gezorgd dat de locatie verscherpt toezicht kent.”
Dat de buurtbewoners van de woningen aan de Hogedijk bezorgd zijn is dus helemaal niet zo verwonderlijk. Het verbouwen van woningen naar meerdere hotelletjes zou in de huidige tijden van woningnood al een weigeringsgrond moeten zijn. Zeker als de betreffende panden door de eigenaar al zijn volgepropt met Bulgaren. Het gaat dus niet om twee naast elkaar gelegen hotels voor toerisme. Het ene na het andere ‘hotel’ voor langdurige opvang van psychische patiënten of arbeidsmigranten is een reden om de bezwaren van omwonenden, die er in dit geval al jaren bezwaar tegen maken, serieus te nemen. Een tweede weigeringsgrond, dus.
We wachten de uitspraak van de hoorcommissie met interesse af. Ondertussen moet er iets bedacht worden: er moet handhavingsbeleid komen en er moet in bestemmingsplannen worden opgenomen dat woningen en winkels verbouwen tot hotels niet onder ‘gemengde bestemming’ valt. Lering trekken heet dat.
Fijne week
Johan Philips
ZaanZappen met Johan Philips
Het 750 jaar bestaan
Een nostalgisch lied over het verdwijnen van de Amsterdamse cultuur, Mokums dialect en tradities rond het 750-jarig bestaan. Lees de emotionele ode aan een veranderend Amsterdam.
Afgeleid van ‘d’r is een Amsterdammer dood gegaan’ van Manke Nelis. Dat lied was voor het 700 jaar bestaan gemaakt.
In 50 jaar tijd zijn de meeste Amsterdammers vertrokken, is de meest gekozen jongensnaam Mohammed en spreekt men Goois in de Jordaan. En Engels in de straten. Ik hoorde dat lied en van het dansfeest op de A10. En toen kwam dit eruit:
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Hij miste erg zijn eigen taaltje
Hij kreeg zijn pikketanissie niet meer van tante Sjaan
Daarom kwam voor hem de punt niet meer bij ‘t paaltje
De makelaar gebeld
en aan de Zaan beland
Hij kon ook nog kiezen voor een woning daar in Flevoland
De mazzel dan, u kent dat wel, hij’s wieberig gegaan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Mokum is echt naar de filistijnen
Die Gooische R in de Jordaan
deed zijn Mokums thuisgevoel verdwijnen
Bij de Wester stond hij stil, gaf zijn tranen vrije loop
Heel even maar, hij loopt liever met gevoelens niet te koop
Maar met zijn vertrouwde mokum was ‘t wel gedaan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Hij liet zijn hondje plassen op de wallen
Er kwamen heel veel vreemdelingen aan
En kijk hoe ze de stad verknallen
De voertaal Engels, dronken zwervers in Centraal
Halsema mag het houden allemaal
De Mokumse cultuur voorgoed vergaan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan
D’r is een Amsterdammer weggegaan
Die hoek is leeg daar in het stam cafeetje
Geen mens die nog aan hem denkt, ze zijn gegaan
Hij mist z’n stad iedere dag nog wel een beetje
Geen Nederlands meer op ‘t rak,
hij was er niet meer blij
Nu staat hij met klompen aan z’n voeten in de klei
Je kunt er niet omheen, je moet er even stil bij staan
En allemaal zo rond het 750 jaar bestaan.
Fijne week
Johan Philips
ZaanZappen met Johan Philips
Wonen of brandnetels?
SP en PvdD willen bouwprojecten vertragen voor biodiversiteit, terwijl woningzoekenden al jaren wachten. Waarom prioriteit geven aan onkruid boven woningnood? Een kritische blik op zinloze politieke debatten
In het kader van onzinnige moties indienen, deze keer moties over snippergroen en onkruid zo lang mogelijk laten staan op terreinen die bouwrijp gemaakt moeten worden. Bouwgrond volstorten met zand dat tijd nodig heeft om in te klinken is not done voor twee raadsfracties. Zo lang mogelijk het onkruid laten staan om de biodiversiteit te bevorderen is de wens van SP en PvdD.
De SP wil wel via een amendement bewerkstelligen dat woningcorporaties meer ruimte krijgen om te investeren in de sociale woningvoorraad, maar daarna wachten tot het onkruid op de bouwplaats twee kontjes hoog staat graag.
Vergeet de kleine gezinnen, starters, senioren die al vele jaren wachten op woonruimte.
Als er niets zinnigs te verzinnen is waar inwoners het algemeen nut van inzien, dan verzinnen we iets waar niemand op zit te wachten. Iets waar we lekker lang over kunnen debatteren tijdens de behandeling van de voorjaarsnota. Laat al die woningzoekenden maar wat langer wachten.
Hebben we een oude buurt gesloopt om te herbouwen, dan moeten al die mensen, die al elf jaar of langer op de wachtlijst staan, alweer voor hun geschikte woonruimte hun neus voorbij zien gaan. Stadsvernieuwingsurgenten gaan voor. En als het aan deze fracties ligt duurt het nog langer, want onkruid en vooral muizen en klustervliegen gaan voor. In ieder geval tijdens de behandeling van de voorjaarsnota.
Je moet je vijf minuten spreektijd toch ergens mee vol kletsen. Om daarna te moeten constateren dat de rest van de raad er anders over denkt. Hoe sneller de zandlaag is ingeklonken, hoe eerder je kunt gaan bouwen.
Maar ja, je zal maar van brandnetelthee houden. Of jezelf graag horen oreren..
Fijne week
Johan Philips
ZaanZappen met Johan Philips
Even naar de WC
De viering van 50 jaar Zaanstad viel niet overal goed. Veel dorpen voelden zich genegeerd, en het duurde een half jaar voor een rapport de feestvreugde evalueerde. Lees de kritiek op het bestuur en de feestelijkheden
Wat leuk. Dat men op het Stadhuisplein in Zaandam zo genoten heeft van de viering van het 50 jarig bestaan van Zaanstad.
Wel raar dat men er een half jaar over heeft gedaan om een rapport te laten maken over de feestvreugde. Zó groot is het gemeentehuis toch niet?
In twee zinnetjes aan het begin van het rapport wordt de beleving van de festiviteiten door het volk geëvalueerd: “Jongeren waren minder prominent aanwezig bij de meeste evenementen. Hoewel er activiteiten waren gericht op deze doelgroep, is het lastig gebleken hen actief te betrekken.” en “Sommige kleinere kernen gaven aan dat zij zich minder betrokken voelden bij het vieren van 50 jaar Zaanstad.”
In werkelijkheid waren het zes van de zeven kleinere kernen die zich niet betrokken voelden bij het vieren van het feest. Alleen Wormerveer deed nog mee. En dat alleen omdat hun Zaanbocht een veel leuker winkelgebied dan de gedempte gracht in Zaandam blijkt te zijn. De andere dorpen in de gemeente hebben weinig tot niets gemerkt van de viering. Voor hen viel er ook niet zoveel te vieren. Wie gaat er nou vieren dat je al vijftig jaar bijna compleet genegeerd wordt?
Die dorpen werden opeens ‘wijken’ van een ‘stad’ en kregen te maken met verwaarloosde openbare ruimtes, verwaarloosd groen en een veel te duur nieuw gemeentehuis dat slecht bereikbaar twaalf kilometer verder weg ligt. Ambtenaren, burgemeesters en wethouders die niet uit de Zaanstreek kwamen/komen en niet eens weten waar jouw buurtje ligt. aanjet stemgedrag van inwoners uit die ‘wijken’ kon men al opmaken dat de viering van het vijftig jaar bestaan daar geen succes zou worden.
Ach, je hoeft niet hoger opgeleid te zijn om te kunnen constateren dat het bestuur van de ‘stad’ lijdt aan grootheidswaanzin; een kunststof nepzaans ‘stadhuis’ op een kunstmatig aangelegde heuvel die men stadhuisplein noemt en het als enige gebouw op dat pleintje op die heuvel dan ook nog eens nummer 100 geeft.
Nummer 100. Al sinds 1658 een andere benaming voor de WC. Hoe toepasselijk..
Het 750 jaar bestaan
Leden spreken unaniem vertrouwen uit in Juliëtte Rot
Wonen of brandnetels?
Prof. Dr. Em. de Vries ontkracht integriteitsonderzoek naar Juliëtte Rot
Even naar de WC
Help Juliëtte Rot in haar strijd tegen onrecht – Steun de crowdfunding voor de contra-expertise!
DZ faliekant tegen raadsvoorstel Zaanse Schans
De Zaanse Schans verdient beter – Waarom de stem van ondernemers telt
DZ heeft gemeente gewaarschuwd, helaas niet geluisterd. Resultaat schade van € 575.000 !
De Zaan Kleurt Rood
Met z’n allen naar de Zaan
DZ vraagt uitleg over groot bunkerstation Havenstraat Zaandam
Petitie wil verdeelde wijken verbinden door busbrug De Binding!
Maikel Kat ons nieuw raadslid stelt zich voor
Busvervoer EBS blijvend ontregeld tot na de zomer
Grote zorgen Dukra-bewoners over nieuwe ligplaats >update<
Twee belangrijke voorstellen bij woningbouw Eilanden van Hain aangenomen!
Een feestje ter ere van 50 jaar Zaanstad gaat €600.000 kosten!
Wonen, vastgoed, buitenruimte, bereikbaarheid2 maanden geledenDZ faliekant tegen raadsvoorstel Zaanse Schans
Nieuws1 maand geledenDe Zaanse Schans verdient beter – Waarom de stem van ondernemers telt
- Grondbeleid2 maanden geleden
DZ heeft gemeente gewaarschuwd, helaas niet geluisterd. Resultaat schade van € 575.000 !
- Mensen met een verhaal1 maand geleden
De Zaan Kleurt Rood
- ZaanZappen met Johan Philips2 maanden geleden
Met z’n allen naar de Zaan
- Milieu, duurzaamheid, ruimtelijke en gebiedsontwikkeling2 maanden geleden
DZ vraagt uitleg over groot bunkerstation Havenstraat Zaandam
- Nieuws3 weken geleden
Help Juliëtte Rot in haar strijd tegen onrecht – Steun de crowdfunding voor de contra-expertise!
- ZaanZappen met Johan Philips1 maand geleden
Drie kleine kleutertjes
